Anglo-Nubische geiten hebben een ongewoon uiterlijk en uitstekende vlees- en zuivelkenmerken. Dit geitenras is relatief recent gefokt en in de jaren 1990-2000 op het grondgebied van de GOS-landen geïntroduceerd.
Anglo-Nubische geiten
Vanwege hun rasgegevens worden deze geiten nu actief gefokt op veehouderijen en in particuliere huishoudens. Boeren respecteren dit ras vanwege de rijke melk en de hoge productiviteit.
Beschrijving van het ras
Rasechte Anglo-Nubische geiten zijn vrij duur. Hun prijs varieert van 100 tot 200 duizend roebel. voor één hoofd. Om deze reden worden ze zelden als vleesvee gebruikt, ze worden alleen voor melk gehouden.
De Anglo-Nubische geit is onder andere goed herkenbaar. Het wordt gekenmerkt door:
- het lichaam is lang en krachtig;
- de benen zijn dun, niet evenredig met het lichaam;
- de nek is sterk gestrekt;
- de oren zijn breed en lang, iets onder de kin hangend, zijn het kenmerk van het ras;
- de vacht is kort, hard en glad;
- er zijn geen borstels op het gezicht;
- de neus heeft een bult - Romeins profiel;
- amandelvormige ogen, expressief, mobiel;
- de uier is groot, rond, dicht bij de dijen;
- de tepels zijn langwerpig.
Ondanks het feit dat het dier vrij sterk en groot is, heeft het een buitengewone gratie. Een volwassen vrouwtje weegt ongeveer 65-70 kg met een schofthoogte van 70-75 cm. De geiten zijn veel zwaarder en kunnen 80-90 kg wegen met een schofthoogte van minimaal 85 cm. Het recordgewicht van een geit van dit ras bereikt 125 kg. Het Anglo-Nubische geitenras heeft stevig zijn plaats ingenomen op het voetstuk van de meest populaire soorten vee.
De kleur van de dieren kan variëren. Er zijn individuen met dergelijke kleuren:
- zwart;
- chocola;
- gevlekt;
- baai;
- gespot;
- room;
- wit;
- wit en bruin.
Vrouwtjes zijn meestal hoornloos vanwege de aanwezigheid van een dominant gen. Mannetjes daarentegen hebben luxe hoorns.
De aard van geiten is kalm en aanhankelijk, maar soms worden er luidruchtige en agressieve individuen gevonden. Dit gedrag wordt vaak geassocieerd met fouten van fokkers met betrekking tot kleine herkauwers. Dieren die onder slechte omstandigheden worden gehouden, vertonen vaak agressie tegen mensen en hun familieleden, en dit is niet afhankelijk van hun afkomst.
Melkheid van het ras
Anglo-Nubische geiten en hun kenmerken geven aan dat deze dieren uitstekende melkveehouders zijn. Anglo-Nubische geitenmelk wordt zeer gewaardeerd vanwege het hoge vetgehalte. Het vetgehalte varieert van 5 tot 9%, een record voor kleine herkauwers.
Melk met zo'n vetgehalte wordt gebruikt voor de productie van geitenkaas en kwark. De opbrengst van het eindproduct is veel hoger dan bij het gebruik van melk van andere rassen. Dit komt door het hoge gehalte aan eiwitten erin.
Geitenmelk is qua samenstelling vergelijkbaar met moedermelk. Kinderen worden aan hen gevoerd als de moeder om de een of andere reden haar eigen kinderen mist.
Een onaangenaam kenmerk van geitenmelk is de specifieke geur. Het komt voor door slechte leefomstandigheden van het dier of de slordigheid van het melkmeisje. Om melk een normale kleur en geur te geven, moet u:
- handen en uiers wassen voor het melken;
- melk de melk in een schone bak;
- tijdig opruimen op de plaats waar vee wordt gehouden;
- voed de geiten niet met bittere kruiden.
Ook kan de aanwezigheid van een bijsmaak wijzen op mastitis of schade aan de uierblaasjes. Melk kan ranzig worden als het vrouwtje niet op tijd is begonnen voor de bevalling (stopte niet met borstvoeding).
Een onderscheidend kenmerk van de Anglo-Nubische geiten is dat de kwaliteit van melk weinig afhangt van hun levensomstandigheden.
Dieren zijn kieskeurig, noch voor voedsel, noch voor detentie. Hun melk heeft geen slechte smaak. Het wordt gebruikt om kazen met een romige afdronk te maken vanwege het hoge vetgehalte van melk.
Geiten die voor het eerst zijn bevallen, geven ongeveer 3 liter melk per dag als het vrouwtje goed wordt gemolken en haar dieet voldoende eiwitten, vetten en koolhydraten bevat. De productiviteit van vrouwen kan aanzienlijk worden verlaagd door onjuiste voeding en gebrek aan voedingsstoffen. Na elke volgende geboorte neemt de melkgift toe en kan uiteindelijk 6,5-7 liter bedragen. Dit zijn zeer goede resultaten voor kleine herkauwers.
Borstvoeding duurt 300 dagen. De maximale productiviteit van het dier wordt bereikt in de eerste 3-4 maanden na de bevalling en neemt daarna geleidelijk af. Tegen de aanloopperiode kan de melkgift meer dan 2 keer worden verlaagd.
Anglo-Nubische geiten houden
Dieren zijn pretentieloos voor de detentievoorwaarden. Anglo-Nubische geiten en hun kenmerken geven aan dat de dieren binnen extreme grenzen veilig extreme temperaturen kunnen verdragen. De eerste gefokte individuen van dit ras reageerden slecht op een hoge luchtvochtigheid, maar zodra Zwitserse geiten in de selectie werden opgenomen, werd dit gebrek verholpen.
De eerste Anglo-Nubische geiten, die naar Rusland werden gebracht, tolereerden de temperatuurdaling in de winter niet, maar na verschillende generaties acclimatiseerden de dieren en pasten ze zich aan aan strenge vorst.
Tijdens het paarseizoen stoten geiten geen specifieke geur uit, wat de smaak van melk bij vrouwen kan beïnvloeden, wat betekent dat dieren van beide geslachten in dezelfde kamer kunnen worden gehouden. Maar geiten tolereren niet dat ze dicht bij andere boerderijdieren staan. Dit kan stress veroorzaken en daardoor de melkgift verminderen.
In de stal moeten geiten een dek boven de vloer hebben, waar huisdieren kunnen rusten. Anglo-Nubische geiten zijn dol op heuvels en beklimmen ze met plezier. Dit betekent dat geiten niet mogen worden begraasd in de buurt van auto's of andere dingen die dieren met hun hoeven kunnen verwonden.
Dieet van Anglo-Nubische geiten
Geiten van dit ras zijn niet bepaald kieskeurig over voedsel. In de zomer zijn ze tevreden met wilde grassen en groene massa planten die groeien in weidegebieden. Met voldoende sappig voedsel in het menu van de geit stijgt hun melkgift aanzienlijk.
Tijdens het geven van borstvoeding wordt aanbevolen om de geit na het grazen aan te vullen.
Hiervoor krijgen de dieren 's avonds 1-2 kg tarwe of haver. Graan wordt in gebroken vorm gegeven, zodat het gemakkelijker verteerbaar is en sneller door dieren wordt opgenomen. Ook wordt de zemelen gestoomd met een afkooksel van kruiden die de lactatie verbeteren: dille, venkel, lijnzaad. Als er problemen zijn met het melken van de geit, wordt het aanbevolen om hem te voeren met sojabonen- en zonnebloemtaart.
In de winter krijgen geiten hooi en stro. Deze laatste wordt minder snel gegeten. Hooi moet in de zomer worden geoogst met een snelheid van 5-6 kg voor elk individu van de kudde. Het gebrek aan sappig voer in deze periode wordt aangevuld met groenten en fruit. Tijdens de herfst kun je ook gevallen bladeren verzamelen, wat de huisdieren zeker zal plezieren.
Veel veehouders voeden hun geiten met wilgentakken, worden in de zomer geoogst en in bezems vastgebonden. Droge brandnetel is een uitstekende bron van vitamines voor volwassen geiten en jonge dieren.
Fokken en houden van het Anglo-Nubische geitenras. Boerderij "Kamadhenu"
Geit van het Anglo-Nubische ras. Tentoonstelling Agroferma-2017
Nubische geit Awa melken.
Nadelen van Anglo-Nubische geiten
Zoals elk fokproduct heeft het Anglo-Nubische geitenras zijn voor- en nadelen. De nadelen van het ras zijn onder meer de volgende factoren:
- Intolerantie voor de nabijheid van andere dieren. Dit geldt zelfs voor geiten van een ander ras. Hierdoor zijn Anglo-Nubiërs moeilijk te onderhouden op veehouderijen.
- De bonte kleur van geiten trekt een groot aantal bloedzuigende insecten aan. Frequente beten storen het dier, wat kan leiden tot een afname van de melkgift.
- Individuen die onlangs uit het buitenland zijn aangekomen, kunnen nauwelijks extreme temperaturen verdragen. Ze moeten kasomstandigheden creëren. Na enkele generaties zullen de dieren acclimatiseren.
Intolerantie voor lage temperaturen kan niet alleen worden toegeschreven aan de nadelen. In regio's met zeer hete en droge zomers voelen geiten zich geweldig, in tegenstelling tot andere rassen.
Hoe u zich niet vergist met een keuze
Als een veehouder besloot zijn boerderij aan te vullen met geiten van het Anglo-Nubische ras, moet hij weten hoe hij zich niet mag vergissen bij het kopen van een dier. Soms kunnen gewetenloze verkopers het ene type geit doorgeven aan het andere.
De prijs van Anglo-Nubische geiten is vrij hoog, wat betekent dat je gemakkelijk een "nep" kunt tegenkomen. Om dit te voorkomen, is het de moeite waard om jonge dieren alleen bij vertrouwde fokkers of op landbouwbeurzen te kopen.
Gevolgtrekking
Het Anglo-Nubische geitenras is een uitstekende producent van vlees en zuivelproducten. De meeste fokkers gebruiken het voor melk van hoge kwaliteit, maar het wordt grootgebracht als rundvleesras in de VS. Het vlees van de Anglo-Nubiërs is mals en sappig, heeft geen specifieke geur, waardoor dit product erg gewild is bij de consument.